"Coni" albümünün kapağının (enstrümanist isimlerinin font detayının son gün değişmesi hariç) son tasarım şeklini albüm yayınlanmadan 9 ay önce; 12 Mart 2023'te yaptım. Nereden geldiğini hatırlamadığım bir ilhamla albüm kapağında Coni'nin bir çizimini değil, bir fotoğrafını kullanabileceğim ve bunu 'kolaj' tekniği ile oluşturabileceğim albüm kapağı kompozisyonunda kullanabileceğim fikri aklıma geldi. Özellikle kolaj sanatını yakınen keşfetmeme sebep olan Filiz İzem Yaşın'ın yıllardır bildiğim kolaj çalışmaları haricinde rastgele karşıma çıkan kolaj eserleri incelemekten başka düzenli yakın takibimde olmayan ama haberim olan bir sanat dalı olması ve kendimin de belki çeşitli afiş çalışmalarında kullanmaktan başka pek bir deneyimim olmayan sanat dalı olması sebebiyle fazla riske girmeden sadece iki fotoğraftan oluşan basit bir dijital kolaj çalışmasıyla kapağı oluşturmaya karar verdim.
Fotoğraf kadrajında 'büyük boşluklar'ı kullanma fikrini fotoğrafçı arkadaşım Semih Tokkuzun'dan öğrenmiştim. Fotoğraflarda geniş planda büyük boşlukları kullanmayı sevdiğinden bana bahsettiği günden beri fotoğraf makinesini elime aldığımda arada bir denediğim kompozisyon olagelmiştir. İşte Semih'in bana kattığı bu bakış açısı sayesinde çektiğim bir fotoğraflardan birini buldum. 2017-2018 yıllarında Coni ile benim beraber yaşadığım aile evindeki yatak odamın arka balkonunun baktığı duvarın önünde yatan bir kediyi, kadrajın büyük çoğunluğunu karşı cepheden aldığım duvarla dolduracak şekilde fotoğraflamışım. 2017-2018 yıllarında o dairede bir apartman kedisi olarak yaşayan Coni'nin sık sık arka balkondan dışarı çıktığında önünde bolca vakit geçirdiği bu duvarı kapağın arka planı olarak kullanmak hem anlamı açısından hem de duvardaki desen dokusunun estetiği açısından çok hoşuma giden bir fikir hâline gelmişti. 3 Eylül 2018'de, bundan 5 yıl sonra albüm kapağı olacağından habersiz çektiğim fotoğrafın orijinalinin kadrajını kesip bana oldukça estetik görünen dokusundaki çizgileri daha da belirginleştirecek ve kırmızı bir filtre kullanacak şekilde düzenlemiştim; çok sevdiğim bir fon olmuştu bu. Ve o fotoğrafla aynı yılda, 16 Şubat 2018'de çektiğim bir Coni portresinden Coni'yi arka planından azade kesip alarak, grenleştirip, duvarla aynı kırmızıda tonlayarak kullandım. Bu Coni fotoğrafının orijinalini çok sevmemdeki bir etken de, fotoğrafçı arkadaşım Hicran Akaalp'in bu fotoğrafı gördüğünde çok beğenmesinin benim bu fotoğrafın iyiliğine olan güvenimi arttırması olmuştur.
Neden Kırmızı?
Öncelikle kapakta hakim bir renk olmasını istedim. 2022 yılı boyunca büyük bir keyifle izlediğim Pedro Almodóvar filmlerindeki pastel renk kullanımı ve filmlerin intro bölümlerindeki çılgın pastel kolajlardan büyük zevk almıştım. Renk kullanımı konusunda Almodóvar filmleri kendimle tam da özdeşleştirdiğim parlak, heyecanlı, ironik, ünlemli pastel duygularla bütünleşen bir görselliğe sahipti ve bu kendimi ifade etme konusunda görsel bilincime büyük bir ilham katkısı sundu. Bu katkı için yaptığım tek şey Almodóvar'ın filmlerindeki renk kullanımını (ve tabii çeşitli başka sanatsal üsluplarını) sevip, bu yönetmenin 10 civarı filmini izlemekti bir dönem. Kırmızı deyince aklıma ilk gelen Almodóvar filmleri Türkçe adıyla "Sinir Krizinin Eşiğindeki Kadınlar" ve orijinal adıyla, Penelope Cruz'lu "Volver". Bu filmler başta olmak üzere, filmlerde tüm pastel renkleri öne çıkarsanız da aralarında bir tane renk vardır ki; o daha da doğal karakteri gereği kendini ister istemez öne çıkaran, lokal ışıklar altında parlayan tam bir sahne insanıdır adeta: Kırmızı. Tematik bir renge yoğunlaşacaksam ve bu işin müziğiyle, görselliğiyle tam bir 'ben'i ifade etmesini istiyorsam, çocukluğumdan beri favori rengim olan ve hatta çocuk aklımla uğurlu renk olarak kendime tercih ettiğim kırmızıyı tercih etmek için fazla düşünmeme gerek kalmayacaktı elbette.
Belki beni tanıyan arkadaşlarım en çok siyah rengi giymeyi tercih ettiğimi bilir ve favori rengimin siyah değil de kırmızı olmasına şaşırabilir. Fakat, çocukluğumdan beri biliyorum: Kırmızı aşık olduğum arkadaşımsa, siyah birlikte vakit geçirmekten en çok keyif aldığım arkadaşım. Diğer renklerle aynı ışık altında yan yana koyduğumuzda kırmızı kendini ifade etme coşkusuyla dolu bir tutkuyla 'beni izleyin!' enerjisi yayar. Ve bu beni heyecanlandırandır. Bir müzik dinleyicisi olarak da o tutkunun peşinden gidip, en büyük örnekleri, en derinleri, en uçları merak ederim. Heavy metal dinleyicisi olarak yaşamımda en çok, benim için dünyanın en ilham verici heavy metal grubu olduğunu düşündüğüm Metallica'ya odaklanmışımdır bol bol. Ve evet, bana yaşamda en ilham veren en büyük kavramlardan birine minik bir selam, saygı, sevgi ifadesi anlamına gelebilecek olmasından çok hoşlandığım bir detay da şu oldu: Benim diskografimin ilk albümünün, Metallica'nın diskografisinin ilk albümü gibi kırmızı olması.
Son Kapak Tasarımının Öncesi
Albüm kapağının tasarımına ulaşana kadar aylar süren bir çalışma sürecini de sevgili arkadaşım Zümrüt Doğan ile gerçekleştirmiştik. Onun çizdiği bir Coni çizimi ve birlikte karar vereceğimiz bir kompozisyon düşünüyorduk. 21 Ağustos 2022'de başlayan Zümrüt ile kapak çizimi buluşmalarımın 9.'sunda kapak tasarımı küçük dokunuşlar haricinde tamamlanmıştı. 25 Aralık 2022'de ise son dokunuşlarım ile kapak; bir anda fikir değişikliği ile tasarladığım kırmızı kapaktan önceki son hâlini almıştı. Kullanılmayan kapak tasarımı-çizimi 4 ay, 9 adet Zümrüt-Bora buluşması ve ayrıca Zümrüt ile Bora'nın birkaç kez de yalnız çalışmaları şeklinde bir süreç uzunluğunda sürmüştü.
21 Ağustos 2022'de başlayan süreci de sayarsak 22 Kasım 2022'de son gün detayları şekillenen hâle gelene kadar kapak tasarım süreci 1 yıl 3 ay sürmüş oldu. Ve ilk kapak görseli taslağını yaptığım 6 Kasım 2022 ile son halini yaptığım 22 Kasım 2023 günleri arasında son hâle ulaşana kadar, kimileri birbirinden bambaşka görselliğe sahipken, kimileri de ufak değişikliklerle denediğim varyasyonlardan ibaret olan toplam 128 adet kapak taslağı tasarladım. Albüm kapağı olarak seçilen ise 127 no'lu çalışma oldu.
Bora Şahinkara
25 Kasım 2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder